ขบวน หมายถึง [ขะ-] น. กระบวน, พวกที่จัดเป็นแถวเป็นแนวหรือเป็นหมวดเป็นหมู่อย่างขบวนแห่ ขบวนรถ ขบวนเรือ; ทางขี้ผึ้งในการหล่อรูป.
น. กลุ่มบุคคลที่รวมกันเพื่อดําเนินการอย่างใดอย่างหนึ่ง.
[ขะบูน, ขะบวน] (แบบ) ว. แต่ง, ประดับ.
[ขะบูน, ขะบวน] (แบบ) ว. แต่ง, ประดับ.
ว. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด.
ก. รู้สึกชํ้าใจแต่ฝืนไว้ เพราะไม่สามารถแสดงออกมาได้, ขื่นขมก็ใช้.
(สำ) น. คำติมักเป็นประโยชน์ทำให้ได้คิด, มักใช้เข้าคู่กับหวานเป็นลม ว่า หวานเป็นลม ขมเป็นยา.
น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Amaranthus วงศ์ Amaranthaceae มีหลายชนิด เช่น ผักขมหนาม (A. spinosus L.) ลําต้นมีหนาม ใช้ทํายาได้ ผักขมสวน (A. tricolor L.) ผักขมแดง (A. caudatus L.) ใบสีแดง ปลูกเป็นไม้ประดับ, ผักโขม หรือ ผักโหม ก็เรียก. (๒) บวบขม.[ดู นมพิจิตร (๒)]. (๓) หวายขม. [ดู หวาย (๑)]. (๔) เทียนขม.(ดู เทียนขม ที่ เทียน ๓). (๕) ชื่อบัวสายพันธุ์หนึ่งในสกุล Nymphaeaดอกเล็ก สีขาว สายกินได้ หัวมีรสขม.